mullivaikal latest
Wij zullen het niet vergeten De extreme wreedheid van de door de Singalese regering gepleegde genocide op de Tamils kwam aan het licht op 18 mei 2009. En officieel einde aan de 30 jarige openlijke oorlog in Sri Lanka.
Wij zullen het niet vergeten.
De extreme wreedheid van de door de Singalese regering gepleegde genocide op de Tamils kwam aan het licht op 18 mei 2009. En officieel einde aan de 30 jarige openlijke oorlog in Sri Lanka. Tijdens het brute offensief van het Sri Lankaanse staat in Mullivaikal onschuldige mannen, vrouwen en kinderen werden op gruwelijke wijze omgebracht.
Maar voor het Tamil-volk betekende dit geen vrede. Die dag markeert niet alleen het einde van militaire confrontaties, maar ook het begin van een nieuwe fase in een diepgewortelde tragedie: de verborgen genocide tegen de Tamils, die na de einde van openlijk oorlog in 2009 tot op de dag van vandaag onverminderd doorgaat — in allerlei vormen.
Betrouwbare cijfers
Volgens de Verenigde Naties zijn tussen december 2008 en 18 mei 2009, alleen al in Mullivaikkal, meer dan 70.000 Tamils vermoord. Volgens de bisschop van Mannar, Dr Joseph Rayappu, worden 146.679 mensen nog altijd vermist.
Leugens van Srilankaanse staat
Hoewel legercommandant Sarath Fonseka begin 2009 beweerde dat er 70.000 Tamils in Mullivaikkal verbleven, kwamen er aan het einde van de oorlog, op 18 mei 2009, uiteindelijk 400.000 Tamils uit Mullivaikkal tevoorschijn. De Sri Lankaanse staat heeft bewust valse cijfers aan de internationale gemeenschap gepresenteerd om opzettelijk de minimale essentiële behoeften zo veel mogelijk te beperken, zoals voedsel, water en medicijnen,
Internationale gemeenschaap:
Ondanks de inspanningen van de Tamil diasporagemeenschap besloten de wereldleiders om geheime steun te verlenen aan Sri Lanka, dat wilde dat het vredesproces zou mislukken om door te kunnen gaan met de genocide. Tijdens de laatste fase van de oorlog ontving de Sri Lankaanse staat militaire steun van minstens twintig landen dat heeft bijgedragen aan de vernietiging van het Tamil-volk."
Verenigde Naties
Hoewel alle chefs van het UNHCR de oorlogsmisdaden van de Sri Lankaanse staat erkenden en rapporten hierover uitbrachten, werden de resoluties tegen Sri Lanka nooit in praktijk toegepast. Dit is te wijten aan het feit dat de UNHCR-chef geen uiteindelijke beslissingen kan nemen. Dit komt doordat het hoofd van de UNHCR geen definitieve beslissingen kan nemen, aangezien het stemrecht bij de landen hoort die lid zijn van de Verenigde Naties
De lidstaten van de VN onderhouden goede economische banden met Sri Lanka. Ondanks dat Sri Lanka een klein land is, speelt de geografische ligging een belangrijke rol in de scheepvaart tussen het Midden-Oosten en Zuidoost-Azië. Om deze reden hebben zij geen interesse in het aankaarten van de oorlogsmisdaden van Sri Lanka. De meeste bondgenoten van Sri Lanka schenden zelf ernstige mensenrechten.
Ongeacht welke Sri Lankaanse regering aan de macht komt, geen een van de regering gaat de politici of militairen arresteren en bestraffen die betrokken zijn geweest bij de Tamil-genocide, of gaat niet samenwerken met de Verenigde Naties. voor een eerlijk proces.
Ondanks dat dit een burgeroorlog is, gaat het in werkelijkheid om een conflict tussen twee naties. De Singalese natie zal nooit een neutraal onderzoek instellen tegen de eigen bevolking om de Tamils te rechtvaardigen. Vandaar, Tamils vertrouwen srilankaanse staat niet.vertouwen interna onderzoek niet. En vragen een internationale onderzoek.
Chinese betrokkenheid in Sri Lanka
Sri Lanka heeft meer wapensteun en economische hulp ontvangen van China. Omdat Sri Lanka deze schulden niet kon terugbetalen, heeft het een stuk land in Ampathodai voor 100 jaar aan China overgedragen
Het standpunt van het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Canada
In verband met mensenrechtenschendingen hebben het VK en de VS reisverboden opgelegd aan verschillende hoge militairen die betrokken waren bij de genocide in 2009.
Het Verenigd Koninkrijk heeft een koloniale verantwoordelijkheid in Sri Lanka. Voordat het VK naar Sri Lanka kwam, bestonden er duidelijke Tamil-koninkrijken in het noorden en oosten van het land. In 1833 voegde het VK de Tamil-gebieden samen met de andere delen van Sri Lanka en bestuurde het eiland onder de naam Ceylon tot februari 1948. Toen het Verenigd Koninkrijk zich in 1948 terugtrok uit Ceylon, herstelde het de oorspronkelijke staat niet. Sindsdien beweren de Sinhalezen dat het hele land van hen is.
De geopolitieke rol van China en de VS speelt een invloedrijke rol in de Sri Lankaanse politiek. wat erkenning van de genocide op de Tamils belemmert.
Alle Canadese politieke partijen erkennen gezamenlijk de genocide op de Tamils. Deze is ook opgenomen in de schoolboeken. De Sri Lankaanse staat is drie keer in hoger beroep gegaan in Canada, maar heeft alle drie de zaken verloren. De erkenning van de Tamil-genocide ligt nu juridisch waterdicht in Canada
ICC en ICJ
Sri Lanka heeft het Verdrag van Rome niet ondertekend. Ondanks dat Sri Lanka geen lid is van het Internationaal Strafhof (ICC), hebben verschillende individuen en organisaties rechtszaken aangespannen tegen de Sri Lankaanse staat en vermeende oorlogsmisdadigers.
Bij het Internationaal Gerechtshof (ICJ) kan alleen een land een zaak aanspannen. Helaas is er tot nu toe nog geen enkel land naar voren gekomen om de Tamil-genocide aan het ICJ voor te leggen
Oorlog misdaden of Genocide?
De Verenigde Naties definiëren genocide als een reeks handelingen die worden gepleegd met de bedoeling om een nationale, etnische, raciale of religieuze groep geheel of gedeeltelijk te vernietigen. De gebeurtenissen van mei 2009 voldoen aan deze definitie vanwege het systematisch en doelgericht geweld tegen de Tamil-bevolking in Sri Lanka. Dit omvatte onder meer het willekeurig bombarderen met zware en verboden wapens van zogeheten ‘veilige zones’, het ontzeggen van humanitaire hulp, het buitengerechtelijk executeren van burgers en vermoedelijke leden van de Tamil Tijgers (LTTE), Leden van de LTTE die zich overgaven aan de Sri Lankaanse staat, met of zonder bevestiging van de UNHCR en het opsluiten van tienduizenden Tamils in interneringskampen onder erbarmelijke omstandigheden.
Na de oorlog in 2009 zijn er 20.000 Tamil-jongeren door hun families overgedragen aan de Sri Lankaanse autoriteiten voor verhoor. Nu, zestien jaar later, is er geen enkel teken dat deze 20.000 Tamils nog in leven zijn; zij zijn opzettelijk weggevoerd.
Deze handelingen tonen aan dat er sprake was van een doelbewuste poging om een etnische groep te verzwakken, te onderdrukken en deels te elimineren — wat onder de definitie van genocide vallt volgens het internationaal recht.
Wat we willen:
Sri Lankaanse Tamils zijn zich er terdege van bewust dat een duurzame vrede niet kan worden bereikt door betekenisloze resoluties. De enige manier om een duurzame vrede op het eiland tot stand te brengen, is door het uitvoeren van een onafhankelijk internationaal onderzoek. Alleen de erkenning van het recht van de Sri Lankaanse Tamils op zelfbeschikking kan een einde maken aan de voortdurende genocide.
